Irene Postma (Vriezenveen, 26 juni 1962) groeide op in een gezin waar veel muziek werd gemaakt. Haar moeder was celliste en haar vader zat graag achter het harmonium, later achter de piano. Haar grootvader Arent Westera was directeur van de Volksmuziekschool in Amsterdam. In haar jeugd in Vorden had zij pianoles tot 1981, vervolgens studeerde ze van 1981 tot 1984 aan de Christelijke Pedagogische Academie Felua te Ede met specialisatie muziek bij Luuk van der Vegt. In die periode verschenen enkele melodieën van haar hand (kinderliedjes en poëzie op muziek) in muziektijdschrift De Pyramide. Ze bleef af en toe componeren.

Na een omweg als docent, een studie Nederlands en werk als journalist – vooral in de schaatswereld – begon ze in het jaar 2000 weer met pianolessen bij Bart van Oort, terwijl ze vlak daarvoor ook was begonnen met zelf pianoles geven. Aansluitend studeerde ze aan de Schumann Akademie, en rondde daar in 2009 de theoretische vakken en in 2012 pianomethodiek af. Ze had toen al een drukke lespraktijk in Kesteren, en geeft naast klassiek piano ook piano-improvisatielessen.

Irene is inmiddels gestopt met haar journalistieke arbeid als schaatsjournalist, maar ze blijft graag creatief bezig. Zo heeft ze poëzie gepubliceerd (vroeger in Woordwerk, tegenwoordig in uitgaven van Schrijverscontact, waar ze ook bestuurslid is) en componeert ze af en toe of geeft ze melodieën aan poëzie.

UITGAVE