Bach, Johann Sebastian

Johann Sebastian Bach werd op 21 maart 1685 te Eisenach geboren en hij overleed op 28 juli 1750 te Leipzig. Hij was de jongste zoon van stadsmusicus Johann Ambrosius Bach. Nadat zijn beide ouders overleden waren werd hij opgevoed door zijn broer Johann Christoph, die organist was te Ohrdruf.
In 1703 werd Bach violist aan het hof te Weimar, waarna hij organist werd in de Neukirche van Arnstadt. In 1707 ging hij naar Mühlhausen waar hij het orgel van de St. Blasius bespeelde. In die periode trouwde hij met zijn nicht Maria Barbara Bach. Een jaar later werd hij organist en kamermusicus te Weimar. Hier ontstonden veel van zijn orgelcomposities.
In 1717 werd hij benoemd tot kapelmeester te Cöthen. Hier ontstonden ondermeer de bekende Brandenburgse Concerten en veel klavier- en kamermuziek. In 1720 overleed zijn vrouw Maria Barbara. Ruim een jaar later huwde hij opnieuw, met Anna Magdalena Wilcke.
In 1723 vertrok Bach naar zijn laatste woonplaats: Leipzig, waar hij ondermeer de functie van Thomascantor bekleedde. Hier schreef hij veel kerkelijke muziek, waaronder de cantates en de passionen.

Bach stamde uit een zeer muzikale familie en ook onder zijn zonen zijn bekende musici te vinden, ondermeer Wilhelm Friedemann en Carl Philip Emanuel.

UITGAVEN